اعداد در ایران مهم نیستند! (سرمقاله پیمان مولوی در روزنامه ابتکار)
1401/07/25
اعداد در ایران مهم نیستند!
همین چند روز پیش بود که ریس شورای شهر در باب قیمت سطل های زباله شهری و خسارتی که بدانها شد عددی را اعلام کرد ، در همان لحظه به ذهنم رسد که ما در همان اصل اول اقتصاد درمانده ایم، انچه جلوی چشم هست را می بینیم اما از دیدن موارد بسیار مهمتر غافل.
سیاستگذار در ایران نسبت به اعداد حسی ندارد و این را می شود در نحوه ارایه امار دید، مثلا همین رفتن در لیست سیاه FATF که موجب شده است نظام اقتصادی ایران هزینه های بسیاری را بپردازد ولی شما اماری از این هزینه ها نمی بینید، یا خود تحریم و تاثیرش بر تراکنش های بانکی و اضافه هزینه ای که یک شرکت ایرانی باید بپردازد.
در این ور مباهات به دریافت ۹۵٪ مالیات و تحقق ان و فشار بر کسب و مارها در این فضای بد اقتصاد و از سوی دیگر هزینه فرصت عدم صادرات یک میلیون بشکه نفت که ثانیه ای می شود ۱۱۰۰ دلار.
هر ثانیه دولتها در حال خلق نقدینگی ۴۵ میلیون تومانی هستند و در این سو تورمی ۵۰٪ را به ایرانیان تحمیلی می کنند و از سوی دیگر در افزایش نرخ بهره و کنترل تورم ناکارامد و تحت فشار ذینفعان.
در جهانی که فقط ۹۰ هزار میلیارد دلار نقدینگی وجود دارد و اقتصاد ما ۲۵۰ میلیارد دلار است سالیانه در حال فرار سرمایه ۱۰ میلیارد دلاری است و دم از جذب سرمایه گذاری خارجی زده می شود.
در جهانی که ریسک اعتباری بین المللی امری بدیهی در امر تامین مالی و سرمایه گذاری است ایران اثلا رتبه بندی نمی شود و فقط بر اساس رتبه اعتباری موسسه همکاری و توسعه رتبه ۷ از ۷ را داریم ، معادل ارژانتین و افغانستان و عراق.
حال از کنار فرار سرمایه انسانی و مهاجرت، عدم النفع ترانزیتی هواییی و زمینی و هزاران فرصت ریز و درشت می گذرم که می توانست بر تولید ناخالص داخلی تاثیر مثبت بگذارد اما ترکیه و سایر کشورها از انها به خوبی بهره بردند و سالها جلو افتادند.
کاهش همانطور که حساب قیمت سطل زباله های شهرداری را سریع اعلام می کردیم از عدم النفع ایران از پروژه های گازی و نفتی در جهان نیز اماری ارایه می شد.
اعداد در ایران مهم نیستند و یا برخی اعداد فقط مهم هستند.
منبع : روزنامه ابتکار مورخ 24 شهریور 1401