پیمان مولوی، اقتصاددان در گفتوگو با صمت، در تشریح عوامل رشد نرخ ارز اظهار کرد: مدیران اقتصادی ما بازار ارزی را ایجاد و بیتوجه به روند بازار آزاد، نرخ ارز را در آن سرکوب میکنند که همین مسئله سبب شکلگیری فسادی در اندازه ۱۵ تا ۲۰ میلیارد دلار در اقتصاد کشور و سرازیر شدن آن به جیب ذینفعان شده است.
این اقتصاددان با تکیه بر عامل پیشگفته تصریح کرد: امیدی به بهبود وضعیت وجود ندارد؛ مگر اینکه روزی تصمیم بگیرند نهادی بهنام مرکز مبادله و امثالهم در اقتصاد وجود نداشته باشد و بازار آزاد بهمعنای واقعی با نقشآفرینی عرضه و تقاضا شکل بگیرد.
مولوی در ادامه تاکید کرد: بازار آزاد همیشه وجود دارد و غیرقابلحذف است؛ طبیعی است در چنین حالتی وقتی مرکزی برای عرضه ارز با قیمتی کمتر ایجاد میکنیم، با رشد نرخ ارز در این بازار، ارز در بازار آزاد نیز رو به صعود میرود. البته نکته مهم این است که نرخهای موجود در هر دو بازار با سرکوب شدید وارداتی حاصل شدهاند و اگر واردات آزاد شود نرخهایی متفاوت از آنچه اکنون وجود دارد را شاهد خواهیم بود.
این اقتصاددان در ادامه با اشاره به اینکه درحالحاضر رتبه آزادی تجاری ایران ۱۶۵ از ۱۶۵ است تصریح کرد: اکنون اجازه واردات هیچ چیزی بهصورت استاندارد داده نمیشود که همین اقدام در واقع ابزاری است برای کنترل نرخ ارز؛ یعنی سیاستگذار با برقراری محدودیت کوه یخی از نرخ ارز را شکل داده و قطعا با تغییر سیاستها و رفع محدودیتهای تجاری آن کوه یخ رخ مینماید.
وی اقداماتی چون جابهجایی مدیریتی در بدنه بانک مرکزی را اقداماتی سطحی و بیتاثیر میداند و بر این باور است که وقتی قرار نیست تغییری در رویکردها و سیاستهای کلی ایجاد شود و همچنان دخالت و کنترلگری دولت شیوه حاکم است، چه فرقی میکند که چه کسی مدیریت امور را در دست داشته باشد.
مولوی در پایان با بیان اینکه سیاستگذار هدف از راهاندازی مرکز مبادله را تکنرخی شدن ارز عنوان کرد، اما نهتنها این هدف محقق نشده، بلکه اکنون شاهد سه نرخ ارز کالاهای اساسی، مرکز مبادله و بازار آزاد هستیم، در ارائه راهکارهایی برای کاهش چالشها گفت: بانک مرکزی باید یک بار برای همیشه ارز را تکنرخی کند و اجازه دهد نرخ ارز واقعی شود؛ منتها باید دید کدام دولت با پذیرش هزینههای این اقدام و پیامدهای آن تن به چنین کاری خواهد داد.