اجلاس گروه ۲۰ و جای خالی ایران در آن
1398/04/17
یادداشتی از دکتر پیمان مولوی در روزنامه گسترش صمت
اجلاس گروه ۲۰ و جای خالی ایران در آن
پیمان مولوی
مشاور سرمایه گذاری بین المللی
در روزهای ۲۸ و ۲۹ جولای اجلاس بیست اقتصادی بزرگ جهان در ژاپن برگزار شد، کشورهای استرالیا، کانادا، عربستان، امریکا، هند، روسیه ، افریقای جنوبی، ترکیه، ارژانتین، مکزیک، فرانسه، المان، ایتالیا، انگلستان، چین ، اندونزی، ژاپن و کره جنوبی عضو گروه ۲۰ هستند.
گروه ۲۰ در سال ۱۹۹۹ ، ۱۹ سال قبل تاسیس شد ، هدف آن همکاری بر روی ثبات اقتصادی و بررسی روند توسع ای بود.
بیش از ۷۸ درصد تولید ناخالص جهان در اختیار گروه بیست قرار دارد و این تقریبا بدین معنی است که این گروه به گونه ای شکل دهنده آینده جهان است. ایالات متحده بزرگترین اقتصاد جهان و به دنبال آن چین قرار دارند که دو قطب اصلی رقابت اقتصادی این روزهای جهان هستند.
در اجلاس گروه ۲۰ امسال امریکا و چین در خصوص جنگ تجاری و شرکت هواوی به توافقاتی مهم دست یافتند ، روسیه و عربستان در خصوص سطح تولید با هم موافقت کردند و ترکیه در خصوص دریافت سیستم دفاعی از روسیه از امریکا چراغ سبز گرفت.
انچه که در این اجلاس بسیار به چشم میخورد عدم حضور ایران در این اجلاس بود، چرا ایران در این اجلاس بزرگ و مهم و تعیین کننده غایب است؟ البته موضوع برجام بود اما منظور حضور ایران در این اجلاس مهم بود.
البته این عدم حضور اشناست ، ایران سالهاست در گروه ها و پیمانهای بزرگ بین المللی حضور ندارد و با توجه به بافت اقتصادی جهان امروز و شبکه های مالی، سرمایه گذاری، تامین مالی ، زنجیره تامین ، نیروی انسانی و ... بدون حضور در پیمانهای بین المللی کشورها فرصتهای طلایی را از دست می دهند.
با اینکه بعد از انتخابات ریاست جمهوری امریکا و حضور ترامپ در واشنگتن و تغییرات بنیادین در مواجه امریکا با پیمانهای بین المللی و بازتعریف نقش امریکا در اقتصاد جهان روبرو هستیم ، فرصت ایجاد شبکه های جدید به شدت وجود دارد ، اما ایران به سبب در گیر بودن با تحریم های مالی که ایالات متحده ان را به عنوان سلاح استفاده می کند از حضور در شبکه های اشاره شده منع می شود.
شناخت دقیق تار و پود های مالی ، تامین مالی ، نقل و انتقالات مالی ، قوانین و مقررات مربوطه امریست که بدون آن نمی توان انتظار داشت در کوتاه مدت بتوانیم در گروه های همکاری بین المللی و منطقه ای موفق عمل کنیم.
ایران با توجه به جمعیت بزرگ خود، دارا بودن منابع انسانی کارامد و فرهیخته، منابع معدنی بالفعل و بالقوه ، راه های ترانزیت ذاتی ، قدرت تولید کنندگاه داخلی و مستعد بودن تاریخی محتمل ترین گزینه برای ورود به گروه بیست اقتصاد جهان است اما این فرصت با بزرگ شدن رقبای منطقه ای اش ترکیه و عربستان در غیاب ایران دچار مشکل شده است ، دقت کنیم که از خاورمیانه فقط عربستان و ترکیه در گروه ۲۰ حضور دارند.